Hér vefur Alejandro Palomas kyrrlátan og rafmagnaðan þráð svo úr verður saga sem rekur erfiðar bernskuminningar, einstakt samband hans við móður sína, skugga ósýnilegs föður og óheft ímyndunaraflið. Þetta er einlægur vitnisburður manns sem valdi að lifa – þökk sé ástríðu hans fyrir að skrifa sögur. Af blaðsíðunum stafar blíðu og kímni, trega og ást. Skáldskapurinn gerði honum kleift að skapa ímyndaða veröld sem var betri en myrkrið sem umlukti hann og í gegnum árin hefur þessi skáldskapur hjálpað honum að finna orðin til að segja frá sannleikanum – öllum sannleikanum.